Karapetê Mêlkon - Çîya Dibên Em Çîya Ne

Karapetê Mêlkon - Çîya Dibên Em Çîya Ne

Eman sebra dila yar, çiya dibên emê tev çiya ne,
Emrê dilê minê, wele çiya dibên wemê temamê mînakê wem çiya ne,
Golikê salê rabûne li şûna ga û gamêşa dibên em jî ga ne,
Erê ji îro pêştir mirin lawikî mala minê ketiye welatê xerîban û xurbetê,
Wele şindokî kurê xelqê şûna diyarê malê divê ji îro pêştir wez axa me li min,
Ay miraqlî me sebrê, ay sewdalî me berxê, ay derdê dinyayê çima para min û
te ketine berxê.
Eman sebra dila, wele çiya bişewitin, tu car û tu car bê dar nabin, emrê dilê minê,
Wele geliyê Şoqip û Şemala şewitî, ay bimirim jê ra, tu car bê av nabe,
Wele qîzê vî heyamî ji çarde pazde salî wir ve, erê destê xwe li heft kitêb û
Ne mi go dîsa Qurana xin, erê di mala bavê de bê yar û bê dost nabin, li min,
Ay xirabmal im sebrê, ay sewdalî me derdo,
Ay delala malê çima perê vê salê ne migo derdê dila para min û te ketine berxê.
Eman sebra dila pinek ewrê reş û tarî li ser zinarê Mêrdînê, emrê dilê minê,
Wele qebeqeba cotekî kewê kûvî tê, delala dila, ne mi go ji îro pêde ser hêlînê.
Wele tiştê hatiye serê min û keleşgewra malê,
Erê berê vê salê neyê serê Eyûbê kurmexwarî, na wele Mem û Zînê li min,
Ay xirabmal im gidî, ay delala dila çima derdê dinyayê para min û te ketine berxê.